داریوش رادپور
برای نسلی می نویسم که سال 1358 به دنیا نبود . یا بود و کنجکاوی نداشت. در آن زمان داریوش رادپور طرح هایش در تهران مصور چاپ می شد به طور ثابت صفحه سوم. و بعد از آن هنر ایران از داشتن داریوش محروم ماند تا هفته گذشته به همت بچه های بخش گرافیک اعتماد ملی بار ديگر طرحی از وی بعد بيست و هفت سال در صفحات یک روزنامه ايرانی ظاهر شد. در اين فاصله لذت از دیدن کارهای رادپور نصیب ایتالیائی ها شده بود که در نشریات جدی و معتبرشان کارهای وی را می دیدند.
عکس کوچکی از داریوش بالای صفحه است اما اگر خواستید عکس امروزی تر و بزرگ تری از وی ببنید این عکس را نگاه کنید که سال گذشته گرفته شده در رم با عباس کیارستمی
posted by masoudbehnoud @ 11:51 AM
10 Comments
نظرات
great
برعهده شماست که این گوهر ها را پیدا و کشف کنند. در ضمن که داشتم از این کارتون و از شناخت داریوش رادپور حظ می کردم از سرمقاله اعتماد ملی هم غافل نشوید. بالاخره یک کسی باید توی دهان این بازجو می زد. هر چه آقای بهنود با بیان نرم می نویسند که فایده ندارد. من یک رزمنده و جانباز جنگ هستم. کارتم هم می گوید چهل درصدم. اما این را فقط برای شناساندن خودم خرج کردم وگرنه هیچ جا خرجش نمی کنم چون که مدعی جنگ و غیرت ملی شده است کسی مانند شریعتمداری. خواهیم دید که روزگاری دود این حمایت در چشم که می رود. ما مرده شما زنده .ببخشید که خارج از موضوع بود. به هر حال امیدوارم آقای راد
پور هر کجاهست به سلامت باشد
آقاي بهنود سلام من تمام كتابهاي شما را دارم و از دوران دانشجويي تا الان با نثر شما زندگي مي كنم دمت گرم و سرت خوش باد.
البته دولت هم خیلی لز این قضیه استقبال می کنه چون منتظر یک فرصته تا این روزنامه رو ببنده و حضور چنین کاریکاتوریستی این روند رو تسهیل میکنه
http://fpr.blogfa.com/
سلام آقای بهنود
می دونم این صحبت من ارتباطی به مقاله شما درباره استاد بزرگوار داریوش راد پور نداره ولی به نظرم اینجوری زود تر میتونم با شما ارتباط بر قرار کنم . نگرانی در مورد آبگیری سد سیوند هست که رئیس جمهور محترم می خواهند در همین سفر استانی اون رو آبگیری کنند. سکوت عجیبی در فضای رسانه ای در مورد این اقدام و خطرات اون هست. از شما خواهش می کنم به عنوان کسی که سایتی پر بیننده دارید اگه واقعا این اقدام خطرناک هست در مورد اون هشدار بدید... سرمایه های این مملکت هست این آثار
من چون تعدادی از شماره های تهرانمصور و از جمله آخرین شماره سال 58 را دارم با طرح های رادپور برخورد کرده ام و گمانم طرحهای ایشان را در کتاب جمعه شاملو هم دیده باشم. به هر حال جای همه شان خالیست. سخاورز. محصص ها.لطیفی.زارع و حتی توفیق و دولو.
سلام جناب آقای بهنود.من با مقالات شماتوی اعتمادزندگی می کنم.فارغ ازهرزنده بادومرده بادواین بحث های بی فایده شریعتمداری و..دمتان گرم این روبدونین توی قلب ماهاجادارین به هرحال ماکه هم شماوهم اونارومی شناسیم.
پایدارباشید
www.roozegaregharibist.mihanblog.com
جناب بهنود...قلم مبارکتان همیشه نرم بوده و از گزافه نویسی و دروغ زنی دوری
داشته اید ٬ اینکه دوست قدیمتان نرم نرمک اجازه ارائه نظراتش در یک روزنامه
داخلی شده بفال نیک بگیرید و امید است که دیگر فراموش شدگان هم بجمع ایشان بپیوندند
و باعث خوشحالی اهل قلم و مردم دوستادر انها شوند...ایکاش این حق مسلم نه مرحمت
دولت فعلی ادامه دار باشد
با سلام خدمت جنابعالی من اکثر مقالات و کتابهای شما را خوانده ام و تقریبا حدود 1 ماه است که در وبلاگم مسائل روز را می نویسم حال از شما می خواهم که در صورت امکان به بلاگ من سری زده و نظر خود را به عنوان یک کارشناس بنویسید در ضمن من در بلاگم قوانین شما را اجرا کرده ام و به افراد هر چند مخالف سعی کردهام هیچ بی احترامی نشود
منتظر نظر شما هستم
سلام مسعود جان!برخی از ناشران تهرانی پس از مدتها تلاش بالاخره توانستند مدیر بخش ممیزی کتاب ارشاد را شناسایی کنند:علی اوجبی دبیر کتاب سال به همراه جهرمی مدیر خانه کتاب و شجاعی از مدیران ارشاد در دولت جدید.این افراد از آغاز فعالیت دولت جدید کاملا مخفیانه به سانسور کتابها مشغولند
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home