چه وحشتی !

اسم آقای خاتمی آمده. هنوز خبری نیست . معلوم بود که ایشان سرلیست اعتماد ملی نمی شود. اما همین اسم هم به وحشت انداخته است کسانی را. آن هم چه وحشتی. و مبدا و مبنای این وحشت فهمیدنی است.

برای آن که آن صد و بیست نفری که به درخواست من درباره رای خود به آقای خاتمی - به فرض کاندیداشدن - پاسخ گفته و نظر خود را در کامنت دو پست قبل اعلام داشته اند بدانند چقدر نظرشان به جا بوده و چقدر آوردن نام آقای خاتمی برای حضرات سخت و جانگذازست. برای آن که مخالفان هم بتوانند درستی یا نادرستی توجیهات خود را بدانند. توجهتان را به سرمقاله روز چهارشنبه کیهان جلب می کنم . بنینید چه جزع و لابه ای دارند. هر چه از دهانشان برآمده می گویند، تازه لابد چون هنوز آمدن آقای خاتمی قطعی نبود کمی هم جانب انصاف نگه داشته اند. جانب این که می نویسد عده ای - مثلا من و شما - خوش بينی را از حد مجاز عبور داده اند. طفلک ها تصورشان این است که حد مجازی برای خوش بينی وجود دارد. و فرض می کنند که تعیین این معیار هم مانند همه معیارها دست آن هاست . تصور می کنند به اين اتهام هم می توانند کسی را به بند بکشند. و بر سینه اش بنویسند خوش بینی بیش از حد مجاز.

نگرانی و وحشت درج در لابه لای کلمات سرمقاله کيهان لازم به تفسیر نیست، می توان فهمید کسانی که موجودی را می آفرینند، گرچه بعد ببینند که ناقص الخلقه است، اما باز برایشان از دست دادن همان موجود سخت دلگزاست..